Dit boek, getiteld De Gaande. Een vertelling over het stille zwijgen van mensen die gaan sterven, brengt op een indringende manier het perspectief van stervende mensen dichterbij. De Gaande is een metafoor voor de stervende mens die een eigen geestelijke weg te gaan heeft.
Het eerste deel bevat het verhaal van een fictieve hoofdpersoon, de Gaande genoemd. Zij geeft een inkijk in de innerlijke processen die zij doormaakt in de laatste fase van haar leven. Via haar gedachten en dialogen worden we op een intieme en intense wijze betrokken bij haar weg en de begrensde tijd die haar rest. Als lezer ervaar je dat de Gaande je niet alleen dichter bij de stille wereld van de stervenden brengt, maar ook dichter bij jezelf. Haar groeiende behoefte aan stilte verontrust haar omgeving, zoals verwoord in de wanhopige pogingen van haar echtgenoot om de snelle veranderingen bij te benen.
Net zoals de Gaande worden veel mensen die gaan sterven steeds zwijgzamer. Hoe ga je daar als familielid of als zorgverlener mee om? In het tweede deel van dit boek biedt Marijke Prins, geestelijk verzorger in ziekenhuizen, een vernieuwende blik op het zwijgen over ziekte, lijden en sterven.
Dit boek is geschreven vanuit het hart en richt zich niet alleen tot patiënten, hun naasten en nabestaanden, maar ook tot artsen, verpleegkundigen, geestelijk verzorgers en studenten. Het verbindt ons met deze vraag: Is sterven en definitief afscheid nemen van onze geliefden niet de grootste taak waar wij allen voor komen te staan?
“Voor mij is het heel indringend om inzicht te krijgen wat er gebeurt bij een persoon die strijdt tegen haar kanker en langzamerhand inziet en accepteert dat zij haar verlies moet erkennen. De prachtige titel kondigt dat verlies al aan. Ik denk ook dat het een belangrijk boek is, want het kan mensen aanzetten om over hun onvermijdelijke dood na te denken en zich erop voor te bereiden.” (Dr. Huub Kluck, ex-chirurg St. Joseph-ziekenhuis Eindhoven/Veldhoven)
“Ik heb nog nooit eerder een boek gelezen waarin zo helder beschreven wordt hoe de processen zijn van een Gaande in zijn laatste fase van het aardse bestaan, op weg naar de Overgang. En dan het proces van de echtgenoot en de Aandachtige. Het geeft feilloos weer dat er een breekpunt is waarop de wegen uit elkaar gaan, de Gaande op weg naar de Grens en de achterblijvers nog zoekende naar hoop, juist omdat zij ook het verlangen naar de Grens niet ervaren en nog hopen op het leven.” (Jeannet Achterstraat)
“Ik vind het in de eerste plaats een heel bijzonder boek, qua onderwerp en de benadering daarvan, en ook qua vorm: de vertelling gevolgd door de ‘analyse’, en tot slot de zeer persoonlijke epiloog, die ook weer zo goed de rest van het boek ondersteunt. Het is en blijft een heel moeilijke situatie waarin je bij het naderend overlijden van een geliefde komt te verkeren. En hoe moeilijk dat is en hoe subtiel vaak en hoe onduidelijk, zoekend en botsend, dat komt erg naar voren en wordt helder(der). Tegelijk blijf je als lezer erg in je eigen waarde en beleving: door de inhoud en de toon blijft de moeilijkheid en de ‘onoplosbaarheid’ (door de verschillende perspectieven van de gaande en de blijvende) van dit proces helemaal in beeld en in stand. Je blijft je eigen proces houden, elke situatie is weer anders. Het is -gelukkig!- geen kant en klaar zelf-hulp-boek geworden.” (Ad van der Zanden)
“Zelden krijg je zo’n transparante ‘doorkijk’ in de ziel. Het boek zet aan tot denken en geeft een handvat tijdens ziekte.” (anonieme lezer)
